توتم
با قاطعیت می‌توان توتم را تنها همراه خود در مسیر سخت زندگی بدانمتوتم
با قاطعیت می‌توان توتم را تنها همراه خود در مسیر سخت زندگی بدانمقبرستان
به قبرستان که می روی ، همه خوابیده اند
دراز به دراز
زیر خاک ها و سنگ ها
با سینه ای پر از راز ها و رمزها و عشق ها و نفرت ها
خاطرات یکنفری و دو نفری و چند نفریشان
و نگفته های با خود به گور برده شان
می ایستی , بر فراز سنگ نوشته های سرد , درهای بدون دستگیره خانه آخرت
تنها , تو , تنها , آنان
جای قلم توانای شما در حرفه ای ترین جامعه مجازی ایرانی ها خالی ست...
سلام.
من از مرگ و از تمام چیزهایی که تو نوشته‌ایی وحشت دارم....
حق همین وحشتی هست که می‌ترسی ازش شاید خیلی زود به سراغ هر کدوم از ما بیاد
چندین نوع قبرستون وجود داره . یکیش همینه که تو گفتی . یکیش هم همین زندگی خودمونه . زندگی قبرستان آرزوهاست .
سلام
پستات با هم نمیخونن
داری از چی حرف میزنی؟؟
مرگ یا امید؟؟